Bu haritada 20. yüzyıl başı itibariyle Türkiye’de Türkçe yer adlarının dağılımını görüyoruz. Açık renk olan illerde Türkçe yer adı oranı %90 ve üzeridir. İkinci grupta Türkçe yer adları %50 ile 90 arası, üçüncü grupta %10 ile 50 arasıdır. Koyu renkli olan illerde yer adlarının %90 ve daha fazlası Türkçe dışındaki dillerdedir. Siyah sınır çizgisi Osmanlı Devleti'nin 1451 tarihindeki egemenlik alanını gösterir.Sayımda sadece Osmanlı ve Cumhuriyetin Türkçe kayıtlarında yer alan resmi adlar göz önüne alınmıştır; başka yerel dillerde o yerlere verilen gayriresmi adlar (mesela Çerkesçe köy adlarını) hesaba katılmamıştır. Türkçe mi Kürtçe veya Arapça mı sayılması konusunda tereddüt olan kişi ve sülale adları (Şeyhhaci, Hasankom) Türkçe sayılmıştır. Yabancı dilden bozma oldukları halde kullanımda “Türkçe” görüntüsü kazanmış yer adlarından (Heraklia > Erikli, Potami > Bademli, Basilika > Paslıkaya) fark edebildiklerimiz yabancı, edemediklerimiz Türkçe kabul edilmiştir.Sonuç çok çarpıcı bir haritadır. Türkiye tarihi hakkında bildiğinizi zannettiğiniz birçok şeyi sorgulamaya başlamak için iyi bir yerdir. Mesela soru: Erzurum ili 1070'lerde, hatta daha önce Türk egemenliğine girdi; Bursa ve İzmir ise ondan 200 küsur yıl sonra. O halde neden Erzurum’da Türkçe yer adları %40 dolayında iken Bursa’da %97 ve İzmir’de %91? 20. yüzyıl başında Erzurum İzmir’den daha mı az “Türkleşmişti”, ve öyleyse neden? Yoksa yer adlarının değişimi ile etnik dokunun değişimi arasında bir mantıki bağ olmayabilir mi? Mesela Rumların oturduğu bir semtin adı, idari bir kararla Akçaviran yahut Kınık edilebilir mi?Teorik ifade edersek, yer adları sosyolojik değil SİYASİ bir olgu mudur?